Αναλυτική παρουσίαση: Πρόγραμμα και εκπαιδευτική ομάδα

Harlene Anderson Η συνεργατική μου φιλοσοφία και πρακτική, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας, της διδασκαλίας, της έρευνας και της συμβουλευτικής, αντικατοπτρίζει μια οπτική της ηθικής ως αναπαράσταση ή επικοινωνία συμφωνημένων αξιών και ηθών – και των κανόνων των εν λόγω αξιών και ηθών – που έχουν δημιουργηθεί ιστορικά, πολιτισμικά, κοινωνικά και γλωσσικά

To ανάδοχο παιδί έχει στερηθεί τη βιολογική του οικογένεια. Αν έχει φιλοξενηθεί σε ίδρυμα, με τον ερχομό του στη δική σας οικογένεια, χάνει και τους φροντιστές του από το ίδρυμα. Αναρωτιέται, εύλογα, αν οι ανάδοχοι γονείς εξαφανιστούν και εκείνοι κάποια στιγμή. Αυτό το αίσθημα ανασφάλειας είναι βασανιστικό για το παιδί, αλλά και για τους αναδόχους, που καλούνται να του το απαλύνουν.

Έτσι με τον όρο σχέσεις εννοώ πολύ απλά το να είσαι σε μία σχέση με ένα άλλο άνθρωπο ─ αλλά με ένα συγκεκριμένο είδος σχέσης με την έννοια ότι η ποιότητα της σχέσης είναι περισσότερο μία μαρτυρία ─ στην οποία είμαστε μαζί προσπαθώντας να βγάλουμε μία άκρη μαζί, πολύ περισσότερο από εγώ ή ένα άλλο άτομο υποδείξω στον άλλο πως να είναι ή πως να κάνει κάτι.

Κι αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω που αγαπάμε τις ιστορίες. Γιατί μέσα από τη δύναμη της λέξης γεννιέται ένα ταξίδι. Μια γνωριμία με καινούργιους ανθρώπους και κόσμους. Μία επανασύνδεση με έννοιες και εμπειρίες που γνωρίζουμε, ή νομίζουμε ότι γνωρίζουμε. Με ιδέες και συναισθήματα που έχουμε ξεχάσει ή έχουμε κρύψει βαθιά μέσα μας. Δεν έχει σημασία αν θα το ονομάσουμε «παραμύθι» ή «ιστορία». Σημασία έχει ότι σε κάθε ιστορία υπάρχει μία άφιξη. Υπάρχει η διαδρομή. Και υπάρχει ο προορισμός.

Το παρόν άρθρο ερμηνεύει ένα συστημικό και δομημένο εννοιολογικό μοντέλο για την αξιολόγηση και την παρέμβαση στην κρίση που διευκολύνει το σχεδιασμό και την αποτελεσματική βραχεία θεραπεία σε έξω-νοσοκομειακές ψυχιατρικές κλινικές, σε κοινοτικά κέντρα ψυχικής υγείας, σε συμβουλευτικά κέντρα ή σε δομές παρέμβασης στις κρίσεις.