Σκοπός & Στόχοι του Προγράμματος
Το Πρόγραμμα αποσκοπεί στην καλλιέργεια και ανάπτυξη των κατάλληλων γνώσεων, δεξιοτήτων και συμπεριφορών για την παροχή αποτελεσματικών συμβουλευτικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών σε άτομα, οικογένειες, ομάδες και οργανισμούς.
Μετά το πέρας του προγράμματος, τα άτομα που θα έχουν ολοκληρώσει την εκπαίδευση θα είναι σε θέση:
α) Να αξιοποιήσουν πλήρως τις σύγχρονες μεθόδους, μέσα και τεχνικές της συμβουλευτικής διαδικασίας στην επαγγελματική τους σχέση με τους/τις συμβουλευόμενους/ες, τις οικογένειες, τις ομάδες και τους οργανισμούς.
β) Να αναπτύξουν τις απαραίτητες δεξιότητες για την υιοθέτηση, άσκηση και σωστή πρακτική εφαρμογής της συμβουλευτικής σχέσης.
γ) Να σχεδιάσουν, οργανώσουν και να υλοποιήσουν συμβουλευτικές παρεμβάσεις με βάση τις θεμελιώδεις αρχές και την δεοντολογία της συμβουλευτικής.
δ) Να εμβαθύνουν στις βασικές αρχές και θεωρίες της Συστημικής Συμβουλευτικής με έμφαση στις συνεργατικές/διαλογικές πρακτικές, την αφηγηματική προσέγγιση και την Καταξιωτική Συστημική Διερεύνηση.
ε) Οι εκπαιδευόμενοι και οι εκπαιδευόμενες που ολοκληρώνουν και το τέταρτο έτος σπουδών θα έχουν την επάρκεια να ασκούν το ψυχοθεραπευτικό μοντέλο της συστημικής προσέγγισης.

Η ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΩΣ ΕΝΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ: ΣΥΝΔΕΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΠΟΠΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΠΟΠΤΕΥΟΜΕΝΟΥ HARLENE ANDERSON, Ph. D και SUSAN SWIM M.A. Μετάφραση: Μυρτώ Νόχου

Στο πλαίσιο της κρίσης της πανδημίας, που βιώνουμε συλλογικά, σήμερα, το συγκεκριμένο εργαστήριο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί, με τις απαραίτητες προσαρμογές, ως πρόσκληση για να έρθουμε σε επαφή, να ψηλαφίσουμε και να συνδεθούμε με τις ανοίκειες εσωτερικές πλευρές μας, που μας φοβίζουν. Σαν μία γέφυρα ομαλής μετάβασης σε αναπόφευκτους μετασχηματισμούς και νοηματοδοτήσεις, στους οποίους μας προσκαλεί η νέα συνθήκη. Δουλεύοντας με το ανοίκειο, δουλεύουμε ουσιαστικά, με την εξοικείωση με την αβεβαιότητα.

Ξύπνησα στις 5 το πρωί, την ώρα που γίνονται οι πιο πολλές αυτοκτονίες, νιώθοντας το στήθος έτοιμο να σκάσει, φορτωμένο με όλο το βάρος του ουρανού, των άστρων, και του γαλαξία. Άρπαξα το βιβλίο της Σάρα Κέιν από το κομοδίνο κι άρχισα να διαβάζω φωναχτά τους εξορκισμούς της, που όσο κι αν δεν είχαν βοηθήσει την ίδια, σε μένα επιδρούσαν σαν βάλσαμο, καθώς μπορεί να μην έδιωχναν τη λύπη μακριά, έφτιαχναν όμως ένα τείχος προστασίας στις άσχημες αυτοκαταστροφικές μου σκέψεις. Με κάποιο τρόπο το ήξερα πως λυπόμουν για μένα, λυπόμουν για όσα είχα ζήσει ο μπαμπάς και η μαμά, λυπόμουν για όσα μπορούσα να έχω ζήσει αν δεν είχαν συμβεί όλα όσα συνέβησαν, όμως δεν μπορούσα να αλλάξω τίποτα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω για άλλη μια φορά ήταν να πάρω ένα βιβλίο και να περιμένω να έρθει το πρωί.

Ξεκίνησα την πορεία μου στο χώρο της βιωματικής εκπαίδευση και του θεάτρου, μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, με έναν πολύ σπουδαίο δάσκαλο, τον Λάκη Κουρετζή. Κοντά του έμαθα πως μέσα από την διαδικασία του παιχνιδιού, οι άνθρωποι ανακαλύπτουν, εξελίσσουν, καλλιεργούν την σχέση με τον εαυτό τους και με τον κόσμο γύρω τους. Επίσης με έμαθε πώς να εμψυχώνω ομάδες και να τις οδηγώ στην θεατρική πράξη μέσα από το παιχνίδι.

Load More