«Θα προσπαθήσω να σταματήσω να κόβω τον εαυτό μου γιατί ξέρω ότι δεν είναι καλό, αλλά ανακούφισε για λίγο το άγχος μου. Ομως τα προβλήματα εξακολουθούσαν να υπάρχουν και τίποτα δεν μπορεί να καλύψει τα προβλήματα… Εκτός αν μιλήσεις γι’ αυτά. Αυτός είναι πραγματικά ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσεις τα προβλήματα».

«Ξεκίνησα επειδή ο φίλος μου το έκανε. Μου είπε ότι ανακουφίζει τον πόνο. Αλλά δεν μου είπε ότι αφού ανακουφιστείς από τον πόνο για 5 λεπτά, κοιτάς το χέρι σου και ντρέπεσαι τόσο πολύ. Οταν πρωτοξεκίνησα, σκέφτηκα: “Είναι καταπληκτικό, νιώθω πολύ καλύτερα, αλλά δεν θα ξανακάνω ποτέ”. Μετά, την επόμενη εβδομάδα, “Λοιπόν, μια ακόμη φορά δεν θα βλάψει”. Συνέχισα να λέω στον εαυτό μου: «Μπορώ να σταματήσω όταν θέλω», οπότε συνέχισε να κόβω. Προσπαθώ να σταματήσω εδώ και 8 μήνες. Δεν κοβόμουν για 3 εβδομάδες και μετά κοβόμουν, δεν κοβόμουν για 1 μήνα και 3 ημέρες και μετά κοβόμουν, δεν κοβόμουν για 1 μήνα και 28 ημέρες και μετά κοβόμουν. Δεν έχω συμπληρώσει ακόμα 2 μήνες χωρίς να κόψω, αλλά προσπαθώ πολύ σκληρά.Οταν νιώθω ότι πρέπει να κοπώ, κάνω ένα κρύο ντους. Ή βάζω πάγο στο χέρι μου. Εξακολουθείς να έχεις αυτή την αίσθηση μουδιάσματος.

Είναι μόνο δύο ανώνυμες μαρτυρίες εφήβων ανάμεσα σε δεκάδες που δημοσιεύουν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παίδων του Johns Hopkins για να αυξήσει την ευαισθητοποίηση γύρω από ένα θέμα που απασχολεί τους νέους. Το κόψιμο -χρησιμοποιώντας αιχμηρό αντικείμενο, όπως ξυραφάκι, μαχαίρι ή ψαλίδι, για να κάνει σημάδια, κοψίματα ή γρατζουνιές στο ίδιο του το σώμα- είναι μια μορφή αυτοτραυματισμού.

Οι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με το κόψιμο, την κύρια μορφή αυτοτραυματισμού στην εφηβεία, αυξάνονται ραγδαία. Οι νέοι στρέφονται όλο και περισσότερο στους γίγαντα του είδους, το Instagram, για να μοιραστούν λεπτομερείς εικόνες των δικών τους προσπαθειών να βλάψουν τον εαυτό τους, αποκαλύπτει μια νέα μελέτη που δημοσιεύει το διεθνές επιστημονικό περιοδικό για την προώθηση της συμβουλευτικής (International Journal for the Advancement Συμβουλευτικής).

Για τους περισσότερους εφήβους είναι μια προσπάθεια να διακόψουν τα έντονα συναισθήματα και τις πιέσεις που τους μοιάζουν αδύνατο να αντέξουν. Μπορεί να σχετίζεται με ευρύτερα συναισθηματικά ζητήματα που χρειάζονται προσοχή. Τις περισσότερες φορές δεν αποτελεί απόπειρα αυτοκτονίας.

«Θα μπορούσε να είναι μια προσπάθεια να μοιραστεί τον συναισθηματικό ή ψυχολογικό τους πόνο με άλλους ή να βρει υποστήριξη από άλλους», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Amanda Giordano, αναπληρώτρια καθηγήτρια Συμβουλευτικής και Υπηρεσιών Ανθρώπινης Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο της Γεωργίας. «Θα μπορούσε ακόμα να είναι ένας τρόπος να συζητήσουν διάφορες μορφές αυτοτραυματισμού ή πώς να τον κρύψουν ή να κάνουν με τρόπο που δεν προκαλεί μόλυνση. Θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος αναζήτησης βοήθειας και λόγων για να σταματήσουν».

Ανεξάρτητα από τον λόγο, οι ερευνητές που παρακολούθησαν το Instagram καθ’ όλη τη διάρκεια του 2018 διαπίστωσαν ότι οι αναρτήσεις των εφήβων που επικεντρώνονταν στον αυτοτραυματισμό -όπως το να κόβονται ή να γίνονται- αυξήθηκαν σημαντικά κατά τη διάρκεια του έτους.

Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2018, για παράδειγμα, οι έφηβοι δημοσίευσαν μεταξύ 58.000 και 68.000 εικόνες με hashtags που σχετίζονταν με κάποια μορφή αυτοτραυματισμού, στην οποία η αυτοκτονία δεν ήταν ο προφανής στόχος. Οι ερευνητές χαρακτήρισαν τις εικόνες αυτές ως εκφράσεις μη αυτοκτονικού αυτοτραυματισμού (NSSI).

Αλλά μέχρι τον Δεκέμβριο του 2018, ο αριθμός αυτός είχε εκτοξευτεί σε περισσότερες από 112.000, όπως διαπίστωσε η μελέτη, με αξιοσημείωτη αύξηση στη χρήση τριών hashtag: #selfharm, #hatemyself και #selfharmawareness.

Η μεγάλη εικόνα ήταν επίσης ζοφερή: Κατά τη διάρκεια του 2018, εντοπίστηκαν στο Instagram περισσότερες από 1,2 εκατομμύρια αναρτήσεις NSSI εφήβων που συνοδεύονταν από ένα από τα τρία hashtags, μαζί με άλλα δύο: #cutting και #selfharmmm.

Συνολικά, το hashtag #selfharm ήταν πιο στενά συνδεδεμένο με την αυτοκτονία (25,4%), στη συνέχεια με την κατάθλιψη (25,2%), ακολουθώντας τον αυτοτραυματισμό (13,1%) και τη γενική ψυχική δυσφορία (9, 5%), σύμφωνα με τη μελέτη.

Το hashtag #hatemyself συνδέθηκε περισσότερο με την αυτοκτονία (32,1%), στη συνέχεια με την κατάθλιψη (31,2%), τον αυτοτραυματισμό (19,9%) και το άγχος/πανικό (6,7%).

Η αύξηση του ίδιου του εφηβικού αυτοτραυματισμού φαίνεται να οδηγεί στην αύξηση των διαδικτυακών εκφράσεων σχετικά με αυτόν, δήλωσε η Giordano.

▶Περίπου 2 στους 10 εφήβους αυτοτραυματίζονται. Και το ποσοστό αυτό φαίνεται να είναι

▶Ο αυτοτραυματισμός μεταξύ των πρωτοετών φοιτητών εκτινάχθηκε από λιγότερο από 3% το 2008 σε πάνω από 19% το 2015

▶27% των εφήβων έχουν σκέψεις αυτοτραυματισμού

▶15% έχει προχωρήσει σε τουλάχιστον μία πράξη αυτοτραυματισμού. Από αυτούς, λιγότεροι από έναν στους πέντε (18%) είχαν ζητήσει βοήθεια για ψυχολογικά προβλήματα ή κατάθλιψη

▶Τα κορίτσια είναι περισσότερο επιρρεπή σε σκέψεις και πράξεις αυτοτραυματισμού

▶Οι ανασφαλείς σχέσεις με τους συνομηλίκους αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης συμπεριφορών αυτοτραυματισμού σε αγόρια και κορίτσια, όπως και ο εκφοβισμός για τα αγόρια

▶Η χαμηλή σχετίζεται με την ανάπτυξη σκέψεων και συμπεριφορών αυτοτραυματισμού για αγόρια και κορίτσια, ενώ η αίσθηση ότι είναι αποδεκτή από τη σχολική κοινότητα σχετιζόταν με μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης σκέψεων αυτοτραυματισμού για τα αγόρια και αύξανε την πιθανότητα να σταματήσουν οι σκέψεις και οι συμπεριφορές αυτοτραυματισμού για τα κορίτσια.

αναδημοσίευσης  https://www.efsyn.gr/nisides/347696_efibeia-selfharmmm

ΠΗΓΕΣ: BMC Psychiatry, McLean, KidsHealth- The Nemours Foundation