Τι είναι η αποφυγή προσκόλλησης;

Κοινοποίηση

Τι είναι η αποφυγή προσκόλλησης;

Μετάφραση προσαρμογή στα ελληνικά Νατάσσα Παπαδοπούλου-  Ψυχολόγος

Τι είναι η αποφυγή προσκόλλησης;

Υπάρχουν δύο είδη ανασφαλούς προσκόλλησης: η αποφευκτική και η αγχώδης. Εδώ θα συζητήσω τον αποφευκτικό δεσμό με τον εαυτό. Αν έχετε αποφευκτικό είδος προσκόλλησης, γενικά αποφεύγετε να βρίσκεστε κοντά στους άλλους, επειδή απλά δεν βλέπετε τα οφέλη. Μπορεί να ανησυχείτε ότι οι άλλοι μπορεί να σας πληγώσουν ή να σας απογοητεύσουν. Έτσι, δεν καταβάλλετε προσπάθεια να συνδεθείτε μαζί τους και μπορεί να φαίνεστε λίγο απόμακροι.

Ένας ενήλικας που έχει αποφευκτικό είδος προσκόλλησης, μπορεί να είχε παιδικές εμπειρίες κατά τις οποίες χρειαζόταν βοήθεια ή παρηγοριά και δεν την έπαιρνε. Μπορεί να είχε έναν γονέα που ήταν σωματικά ή συναισθηματικά απών, μπορεί να ήταν σε μια οικογένεια όπου ήταν ντροπή να χρειάζεται κάποιος/α/@ παρηγοριά ή να τον εκμεταλλεύονταν επειδή έδειχνε ευάλωτος/η/@, για να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα.

Με την πάροδο του χρόνου το φυσικό ένστικτο να ζητούμε βοήθεια και παρηγοριά από τους άλλους φθίνει, επειδή η πράξη της προσέγγισης δεν έχει καμία ανταπόκριση ή έχει αρνητικά αποτελέσματα. Γίνεται πολύ οδυνηρό να συνεχίζετε να βασίζεστε σε άλλους που απλώς δεν είναι εκεί ή δεν μπορούν να ανταποκριθούν με παρηγορητικό τρόπο. Έτσι, τείνετε να απομακρύνεστε από τους άλλους γενικά -και ειδικά όταν είστε αγχωμένοι. Αν είστε αποφευκτικός, μπορεί να ανησυχείτε μήπως έρθετε πολύ κοντά στους άλλους και να μη θέλετε να σας δουν οι άλλοι ως ευάλωτους- και μπορεί ενστικτωδώς να απομακρύνεστε από τους κοντινούς σας ανθρώπους όταν νιώθετε αναστατωμένοι.

https://www.melodywright.com/blog/understanding-attachment-styles-part-ii-what-is-avoidant-disorganized-attachment

Aποφυγή προσκόλλησης

Ο τρόπος που σχετίζεστε με τον εαυτό σας προβλέπει την ποιότητα των άλλων σχέσεων.

Σε μια πρόσφατη ανάρτηση στο blog, “Τι είναι η Αγχώδης Προσκόλληση στον Εαυτό (ή Αυτοπροσκόληση);” συζήτησα το πώς η θεωρία της προσκόλλησης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κατανοήσουμε καλύτερα τη σχέση μας με τον εαυτό μας.

Η θεωρία της προσκόλλησης (ή του δεσμού) έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους να κατανοήσουν καλύτερα πως το παρελθόν τους επηρεάζει τις σχέσεις τους και πως αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους και τους άλλους. Οι ιδέες της θεωρίας της προσκόλλησης αναφέρονται ευρέως επειδή πολλοί τις βρίσκουν χρήσιμες για να αποκτήσουν γνώσεις σχετικά με το πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους, ιδιαίτερα στις ρομαντικές σχέσεις. Τι θα γινόταν όμως αν εφαρμόζαμε τις ίδιες ιδέες για να κατανοήσουμε πώς σχετιζόματσε με τον εαυτό μας;

Η σχέση σας με τον εαυτό σας μπορεί να προβλέψει τον τρόπο που σχετίζεστε με τους άλλους περισσότερο από όσο νομίζετε. Ως μια γρήγορη ανασκόπηση της θεωρίας της προσκόλησσης, έχουμε μια έμφυτη τάση να αναζητούμε την εγγύτητα και την τρυφερή επαφή με ένα άτομο που μας φροντίζει, ειδικά όταν νιώθουμε ότι απειλούμαστε ή φοβόμαστε. Με βάση τις πρώιμες εμπειρίες στην αναζήτηση του δεσμού (της προσκόλλησης), μπορεί να αναπτύξουμε προσδοκίες για το πώς πιστεύουμε ότι οι άλλοι θα ανταποκριθούν σε εμάς στην ενήλικη ζωή. (Είναι σημαντικό να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η συσχέτιση μεταξύ των χαρακτηριστικών προσκόλλησης ενός ατόμου νωρίς στη ζωή και στην ενήλικη ζωή απέχει πολύ από το να είναι τέλεια).

Όσοι έχουν ασφαλές είδος προσκόλλησης τείνουν να αισθάνονται άνετα να βασίζονται σε άλλους και να έχουν άλλους να βασίζονται σε αυτούς. Έχουν ένα βασικό αίσθημα εμπιστοσύνης και σιγουριάς ότι οι άλλοι θα ανταποκριθούν με ευγενικό τρόπο και ότι το να βρίσκονται κοντά στους άλλους είναι ασφαλές και ικανοποιητικό. Είναι πιθανό να έχετε ένα ασφαλές είδος προσκόλλησης αν θυμάστε την πλειονότητα των παιδικών σας εμπειριών ως εκείνες που οι γονείς σας ικανοποιούσαν τις ανάγκες σας για ασφάλεια και σας παρηγορούσαν και σας επέτρεπαν να είστε κοντά τους, ειδικά όταν νιώθατε στεναχωρημένοι, αβέβαιοι ή φοβισμένοι.

αποφυγή προσκόλλησης

Υπάρχουν δύο είδη ανασφαλούς προσκόλλησης: η αποφευκτική και η αγχώδης. Εδώ θα συζητήσω τον αποφευκτικό δεσμό με τον εαυτό. Αν έχετε αποφευκτικό είδος προσκόλλησης, γενικά αποφεύγετε να βρίσκεστε κοντά στους άλλους, επειδή απλά δεν βλέπετε τα οφέλη. Μπορεί να ανησυχείτε ότι οι άλλοι μπορεί να σας πληγώσουν ή να σας απογοητεύσουν. Έτσι, δεν καταβάλλετε προσπάθεια να συνδεθείτε μαζί τους και μπορεί να φαίνεστε λίγο απόμακροι.

Ένας ενήλικας που έχει αποφευκτικό είδος προσκόλλησης, μπορεί να είχε παιδικές εμπειρίες κατά τις οποίες χρειαζόταν βοήθεια ή παρηγοριά και δεν την έπαιρνε. Μπορεί να είχε έναν γονέα που ήταν σωματικά ή συναισθηματικά απών, μπορεί να ήταν σε μια οικογένεια όπου ήταν ντροπή να χρειάζεται κάποιος/α/@ παρηγοριά ή να τον εκμεταλλεύονταν επειδή έδειχνε ευάλωτος/η/@, για να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα.

Με την πάροδο του χρόνου το φυσικό ένστικτο να ζητούμε βοήθεια και παρηγοριά από τους άλλους φθίνει, επειδή η πράξη της προσέγγισης δεν έχει καμία ανταπόκριση ή έχει αρνητικά αποτελέσματα. Γίνεται πολύ οδυνηρό να συνεχίζετε να βασίζεστε σε άλλους που απλώς δεν είναι εκεί ή δεν μπορούν να ανταποκριθούν με παρηγορητικό τρόπο. Έτσι, τείνετε να απομακρύνεστε από τους άλλους γενικά -και ειδικά όταν είστε αγχωμένοι. Αν είστε αποφευκτικός, μπορεί να ανησυχείτε μήπως έρθετε πολύ κοντά στους άλλους και να μη θέλετε να σας δουν οι άλλοι ως ευάλωτους- και μπορεί ενστικτωδώς να απομακρύνεστε από τους κοντινούς σας ανθρώπους όταν νιώθετε αναστατωμένοι.

Στο μοτίβο της αποφευκτικής προσκόλλησης, γενικά αποφεύγετε να βρίσκεστε κοντά στους άλλους. Μια άλλη λέξη για την αποφυγή ή  αποφευκτική  προσκόλληση είναι η απορριπτική καθώς δεν θεωρείτε τις σχέσεις τόσο σημαντικές. Λόγω των πρώιμων εμπειριών προσκόλλησης, μπορεί να καταλήξετε να πιστεύετε ότι είναι καλύτερα να αποφεύγετε τους άλλους ανθρώπους -ιδιαίτερα όταν είστε αγχωμένοι- επειδή είναι πιθανό να χειροτερέψουν τα πράγματα με κάποιο τρόπο.

Τι είναι η αποφυγή προσκόλλησης;

Μια συνθήκη που συνδέεται με την αυτο-επίκριση

Όσον αφορά τη σχέση με τον εαυτό, οι αποφευκτικοί άνθρωποι τείνουν να είναι απορριπτικοί απέναντι στον εαυτό τους. Μπορεί να έχουν τη συνήθεια να αγνοούν τα συναισθήματά τους – αποσπούν την προσοχή τους μέσω της εργασίας, των βίντεο, του φαγητού, των αγορών ή όποια άλλη αγαπημένη τους συνήθεια είναι να κρατούν την προσοχή τους μακριά από τον εαυτό τους. Αυτό το αυτόματο αντανακλαστικό αναπτύχθηκε για να αποφύγουν τον πόνο του να νιώθουν ευάλωτοι και μόνοι.

Στη δουλειά μου με τους αναστοχασμούς, που περιγράφεται λεπτομερώς στο πρόσφατο βιβλίο μου για τον «διαλογισμό με καθρέφτη», συζητώ πώς να δουλέψουμε και να μετασχηματίσουμε την αποφευκτική αυτοπροσκόλληση. Για παράδειγμα, η Τάμαρα ήρθε για διδασκαλία διαλογισμού με καθρέφτη επειδή ένιωθε ότι κάτι έλειπε από τη ζωή της. Περνούσε πολύ χρόνο μόνη της και γενικά ένιωθε άνετα με αυτό.

Ωστόσο, ένιωθε ότι κάτι έλειπε όταν καθόταν με τον εαυτό της μπροστά στον καθρέφτη. Η προσοχή της περιπλανιόταν στη λίστα με τις δουλειές που είχε να κάνει, στην οργάνωση της ντουλάπας της, στο τι ήθελε να φάει εκείνη τη μέρα, στην ανάγκη να ψωνίσει κάτι στο διαδίκτυο, οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό της! Αν και αυτό δεν αποτελούσε τεράστιο πρόβλημα για την καθημερινή της ζωή, παρατήρησε ότι αυτόματα απέφευγε να κοιτάζει τον εαυτό της και δεν μπορούσε να προσεγγίσει τους άλλους όταν ένιωθε αγχωμένη.

Ως παιδί, την πείραζαν ή την αγνοούσαν επειδή ήταν ευάλωτη. Ως ενήλικας, πίστευε ότι ήταν αποδεκτό να πλησιάσει τους άλλους μόνο όταν ένιωθε εντελώς καλά. Παραδέχτηκε ότι οι σχέσεις της δεν ήταν πολύ βαθιές ή ικανοποιητικές γι’ αυτήν.

Η δουλειά μας περιελάμβανε το να βοηθήσουμε την Τάμαρα να μείνει με τον εαυτό της, να μην απορρίπτει ή να αποφεύγει τον εαυτό της – ανεξάρτητα από το πώς ένιωθε. Στην αρχή, η Τάμαρα δεν ένιωθε τίποτα. Η προσοχή της ήταν σαν ένας φελλός στο νερό – συνέχιζε να ανεβαίνει στην επιφάνεια αντί να βυθίζεται βαθύτερα στα συναισθήματά της. Είχε μάθει να κρατάει τα πάντα στην επιφάνεια. “Δεν αισθάνομαι τίποτα”. Θα έλεγε. Της έλεγα: “Δεν πειράζει. Μείνετε με τον εαυτό σας και απλά παρακολουθήστε τον εαυτό σας”. Της ήταν δύσκολο να με αφήσει να τη δω. Ανησυχούσε μήπως την ανάγκαζα να νιώσει κάτι ή μήπως ερμήνευα τα συναισθήματά της με ανακριβείς, λανθασμένους ή απλώς ενοχλητικούς τρόπους.

Τη διαβεβαίωσα ότι εκείνη ήταν η αυθεντία για το πώς ένιωθε και ότι δεν είχα καμία προσδοκία σχετικά με αυτό. Απλώς της κρατούσα χώρο για να έχει μια νέα εμπειρία με τον εαυτό της – όποια κι αν ήταν αυτή. Την ενθάρρυνα να κάνει διαλογισμό με καθρέφτη μόνη της και της επισήμανα ότι ήταν επίσης ζωτικής σημασίας για εκείνη να αφήσει τους άλλους που εμπιστευόταν να δουν λίγο την ευαλωτότητά της. Στο μοτίβο αποφυγής, αγνοεί κανείς/καμιά τα συναισθήματά του/της όταν βρίσκεται υπό πίεση και αποσυνδέεται περισσότερο από τους άλλους που θα μπορούσαν να  προσφέρουν πολύτιμο προβληματισμό και υποστήριξη. Η αποδέσμευση από αυτή τη συνήθεια θα βοηθούσε την Τάμαρα να αναπτύξει βαθύτερες φιλίες.

Καθώς ήταν σε θέση να μείνει με τον εαυτό της και να παρακολουθεί τον εαυτό της, άρχισε τελικά να αισθάνεται. Άρχισε να ανησυχεί ότι μπορεί να αρχίσει να αισθάνεται υπερβολικά και να ταραχθεί υπερβολικά ή να εμπλακεί τόσο πολύ στα συναισθήματά της ώστε να μην είναι σε θέση να κάνει πράγματα. Της πρότεινα να κάνει διαλογισμό με καθρέφτη για 10 λεπτά την ημέρα και να εξασκηθεί στο να μένει με τον εαυτό της και να τον αφήνει να αισθάνεται. Μετά τα 10 λεπτά, να κάνει ό,τι άλλο ήθελε ή έπρεπε να κάνει – απλώς να δεσμευτεί ότι θα είναι με τον εαυτό της κάθε μέρα για τα 10 λεπτά, ό,τι κι αν συμβεί. Συμφώνησε επίσης να κάνει ένα 10λεπτο βιντεοημερολόγιο κάθε μέρα και να μιλάει για τα συναισθήματά της – ακόμα και αν δεν ένιωθε τίποτα.

Δεσμευόμενη να δίνει στον εαυτό της αυτή την προσοχή καθημερινά, έχτισε με τον καιρό μια ισχυρότερη σχέση με τον εαυτό της. Ανακάλυψε κάποια βαθιά συναισθήματα που είχε συνηθίσει να αποφεύγει. Τελικά, η αυτοσυμπόνια άρχισε να αναδύεται μέσα της όταν συνειδητοποίησε πόσα πραγματικά ένιωθε και πως απέφευγε τον εαυτό της και τα αληθινά της συναισθήματα για τόσο καιρό.

Δοκιμάστε να δείξετε αυτοσυμπόνοια στον εαυτό σας

Την επόμενη φορά που θα είστε σε κατάσταση που δεν αισθάνεστε πολλά, παρατηρήστε τον εαυτό σας στον καθρέφτη. Δείτε αν μπορείτε να αντέξετε να είστε με τον εαυτό σας χωρίς να αισθάνεστε πολλά. Παρατηρήστε πότε αισθάνεστε την ανάγκη να τσιμπήσετε, να κάνετε scroll, να ψωνίσετε ή ό,τι άλλο είναι ο αγαπημένος σας αντιπερισπασμός και δείτε αν μπορείτε να κοιτάξετε τον εαυτό σας στον καθρέφτη αντ’ αυτού – ακόμα κι αν είναι μόνο μια περαστική ματιά για να διακόψετε τη συνήθεια. Δείτε αν μπορείτε να αποκτήσετε τη συνήθεια να κοιτάζετε τον εαυτό σας στον καθρέφτη όταν αισθάνεστε αγχωμένοι αντί να εγκαταλείπετε ή να αποφεύγετε τον εαυτό σας. Να ξέρετε ότι μπορείτε απλώς να καθίσετε με τον εαυτό σας – δεν χρειάζεται να διορθωθείτε και να αλλάξετε τα συναισθήματά σας.

Να είστε εκεί για τον εαυτό σας.

Μετάφραση και απόδοση στα ελληνικά για τις ΣΥΝΗΧΗΣΕΙΣ: Εύα Νταλαγιάννη , εκπαιδευόμενη στην συστημική συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία

πηγή αναδημοσίευσης: https://www.psychologytoday.com/us/blog/the-clarity/202206/what-is-avoidant-self-attachment?fbclid=IwAR3NdG3lU2UqrMSKAMaghDsGgjK0X7jTx4FA_3pH5WnGzSiq6Cc6qrRqs-E

πηγή ανάκτησης κεντρικής φωτογραφίας: https://meetmonarch.com/health-resources/articles/attachment-based/what-your-attachment-style-means-for-your-relationships

Διαβάστε επίσης σχετικά με την αυτο-επίκριση: https://synixiseis.gr/2022/07/29/%ce%b1%cf%85%cf%84o-%ce%b5%cf%80%ce%af%ce%ba%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%ad%cf%84%cf%89%cf%80%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b5%cf%83%cf%89%cf%84%ce%b5/

Κοινοποίηση

Ρωτήστε μας ότι σας ενδιαφέρει συμπληρώνοντας την παρακάτω φόρμα

137 Seacoast Ave, New York, NY 10094
+1 (234) 466-9764
Excuisite food, unforgettable atmosphere...