Τι συνιστά πρόβλημα ψυχικής υγείας;
Τι συνιστά πρόβλημα ψυχικής υγείας και πως το ορίζουμε ως τέτοιο;
Πως οι θεωρίες, οι κοινωνικές κατασκευές και τα πρότυπα σχετικά με ψυχική υγεία επηρεάζουν όχι μόνο τις διαγνώσεις και τις ταξινομήσεις σχετικά με την ψυχική υγεία αλλά τρόπο που βιώνουμε τις ψυχικές εμπειρίες;
Στο άρθρο των Ντιρκ Ρίχτερ, Τζέρεμι Ντίξον: ” Μοντέλα προβλημάτων ψυχικής υγείας: μια σχεδόν συστηματική ανασκόπηση θεωρητικών προσεγγίσεων”, τίθενται ορισμένα χρήσιμα ερωτήματα και επισημάνσεις που μας βιοηθούν να καταλάβουμε ότι δεν είναι βοηθητικό να υποστηρίζουμε την επικράτεια ενός θεωρητικού επεξηματικού μοντέλου έναντι ενός άλλου!
Μια νέα ανασκόπηση των θεωρητικών μοντέλων που χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο για την αξιολόγηση, τη διάγνωση, την έρευνα και τη θεραπεία προβλημάτων ψυχικής υγείας έχει αναδείξει το τεράστιο φάσμα προσεγγίσεων που υπάρχουν.
Τα θεωρητικά μοντέλα αναφέρονται σε μια θεωρία ή ένα σύνολο θεωριών, οι οποίες επιδιώκουν να εξηγήσουν πώς ένα ζήτημα πρέπει να κατανοηθεί και να ανταποκριθεί. Ένα μοντέλο για προβλήματα ψυχικής υγείας αναφέρεται στις αιτίες και τα χαρακτηριστικά της πάθησης.Εξετάζοντας περισσότερες από 100 δημοσιεύσεις που αναφέρονταν σε «ψυχική υγεία» ή «ψυχική ασθένεια» με κάποιο τρόπο, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Bath (Ηνωμένο Βασίλειο) και το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Βέρνης (Ελβετία) εντόπισαν περίπου 34 διαφορετικά θεωρητικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες και ερευνητές. και χρήστες υπηρεσιών ψυχικής υγείας να κατανοήσουν τη φύση των προβλημάτων ψυχικής υγείας.
Είναι σημαντικό ότι δεν βρήκαν κριτήρια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να δοθεί προτεραιότητα στο γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα μοντέλο έναντι ενός άλλου. Αυτό έχει σημασία, λένε, γιατί το πώς κατανοούνται τα προβλήματα ψυχικής υγείας έχει μόνιμες επιπτώσεις στον τρόπο αξιολόγησης και υποστήριξης των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας.
Αυτά κυμαίνονταν από βιολογικά μοντέλα (εστίαση σε προβλήματα με το σώμα ή τον εγκέφαλο), έως ψυχολογικά (εστίαση στο μυαλό και τη συμπεριφορά), κοινωνιολογικά (εστίαση στον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνικές συνθήκες επηρεάζουν τους ανθρώπους), έως μοντέλα που ενημερώθηκαν από καταναλωτικές και πολιτισμικές εκτιμήσεις (που αντανακλούν τις εμπειρίες των ανθρώπων που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία από υπηρεσίες ψυχικής υγείας και εξετάζουν πώς οι θεραπείες πρέπει να προσαρμόζονται σε διαφορετικούς πολιτισμούς).
Ενώ προηγουμένως, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι επαγγελματίες προσπάθησαν να σχηματίσουν συναίνεση σχετικά με τη χρήση των λεγόμενων «βιο-ψυχο-κοινωνικών μοντέλων» — ένας όρος που βασίζεται σε στοιχεία όλων των διαφορετικών μοντέλων — αυτή η συναίνεση φαίνεται να καταρρέει, λένε οι ερευνητές.
Δημοσιεύοντας την κριτική τους στο Journal of Mental Health, η ομάδα λέει ότι τα ευρήματά τους έχουν σημαντικές επιπτώσεις εν όψει της κατακόρυφης αύξησης των προβλημάτων ψυχικής υγείας που διαγιγνώσκονται. Σύμφωνα με το Ίδρυμα Ψυχικής Υγείας, μόλις την περασμένη εβδομάδα, υπολογίζεται ότι ένας στους έξι από εμάς θα αντιμετωπίσει ένα κοινό πρόβλημα ψυχικής υγείας. Ωστόσο, τέτοια στοιχεία εξαρτώνται από το πώς γίνεται κατανοητό και μετρημένο το πρόβλημα της ψυχικής υγείας.
Ο συν-ερευνητής, Δρ Jeremy Dixon από το Τμήμα Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Bath και Κέντρο για την Ανάλυση της Κοινωνικής Πολιτικής εξηγεί: «Η αβεβαιότητα σχετικά με το τι αποτελεί πρόβλημα ψυχικής υγείας έχει γίνει πιο έντονη τις τελευταίες δεκαετίες λόγω της αύξησης του αριθμός παθήσεων ψυχικής υγείας που προσδιορίζονται στα εγχειρίδια που χρησιμοποιούνται από γενικούς ιατρούς και ψυχιάτρους.
Ο καθηγητής Dirk Richter, από το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Βέρνης, προσθέτει: “Τα προβλήματα ψυχικής υγείας συχνά παρουσιάζονται ως κάτι που γίνεται κατανοητό από την ιατρική και την ψυχιατρική. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει συζήτηση για το τι ακριβώς είναι τα προβλήματα ψυχικής υγείας και πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται. Όχι μόνο ακαδημαϊκά. Ερωτήσεις όπως, “τι είναι τα προβλήματα ψυχικής υγείας;” ή “τι μετράει ως ψυχική ασθένεια;” έχουν αντίκτυπο στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις σχετικά με το ποιος μπορεί να λάβει μια υπηρεσία ψυχικής υγείας και πώς συμπεριφορές όπως η επιθετικότητα μπορεί να ερμηνευθούν.”
“Μία διέξοδος από αυτό το ζήτημα θα μπορούσε να είναι να ρωτήσετε τους χρήστες των υπηρεσιών ποιο μοντέλο θεωρούν ότι είναι πιο κατάλληλο για αυτούς και τη θεραπεία τους. Η συνέπεια, ωστόσο, θα ήταν ότι τα μη ιατρικά μοντέλα μπορεί να γίνουν πιο σημαντικά από ό,τι οι κλινικοί γιατροί θα ήταν πρόθυμοι να δεχτούν .”
Μια νέα ανασκόπηση των θεωρητικών μοντέλων που χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο για την αξιολόγηση, τη διάγνωση, την έρευνα και τη θεραπεία προβλημάτων ψυχικής υγείας έχει αναδείξει το τεράστιο φάσμα προσεγγίσεων που υπάρχουν.
Τα θεωρητικά μοντέλα αναφέρονται σε μια θεωρία ή ένα σύνολο θεωριών, οι οποίες επιδιώκουν να εξηγήσουν πώς ένα ζήτημα πρέπει να κατανοηθεί και να ανταποκριθεί. Ένα μοντέλο για προβλήματα ψυχικής υγείας αναφέρεται στις αιτίες και τα χαρακτηριστικά της πάθησης.
Εξετάζοντας περισσότερες από 100 δημοσιεύσεις που αναφέρονταν σε «ψυχική υγεία» ή «ψυχική ασθένεια» με κάποιο τρόπο, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Bath (Ηνωμένο Βασίλειο) και το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Βέρνης (Ελβετία) εντόπισαν περίπου 34 διαφορετικά θεωρητικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες και ερευνητές. και χρήστες υπηρεσιών ψυχικής υγείας να κατανοήσουν τη φύση των προβλημάτων ψυχικής υγείας.
Είναι σημαντικό ότι δεν βρήκαν κριτήρια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να δοθεί προτεραιότητα στο γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα μοντέλο έναντι ενός άλλου. Αυτό έχει σημασία, λένε, γιατί το πώς κατανοούνται τα προβλήματα ψυχικής υγείας έχει μόνιμες επιπτώσεις στον τρόπο αξιολόγησης και υποστήριξης των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας.
Λαμβάνοντας υπόψη το ευρύ φάσμα μοντέλων που χρησιμοποιούνται από τους επαγγελματίες, οι ερευνητές ζητούν τώρα μεγαλύτερη σαφήνεια σχετικά με το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην πράξη διαφορετικά και δυνητικά συσταλτικά μοντέλα ψυχικής υγείας. Υποστηρίζουν ότι αυτή η συζήτηση χρειάζεται μεγαλύτερη συμβολή από μη ιατρικά επαγγέλματα και χρήστες υπηρεσιών.
“Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας τείνουν να λένε ότι χρησιμοποιούν ένα βιο-ψυχοκοινωνικό μοντέλο στην καθημερινή τους εργασία, αλλά η έρευνά μας δείχνει ότι αυτό το μοντέλο καταρρέει. Ενώ αυτό το πεδίο κυριαρχείται από την ψυχιατρική και την ψυχολογία, οι προοπτικές των χρηστών υπηρεσιών και άλλοι επαγγελματίες όπως νοσηλευτές και κοινωνικοί λειτουργοί αρχίζουν τώρα να ακούγονται», προσθέτει ο Δρ Ντίξον.
“Οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας πρέπει να αναγνωρίσουν το ευρύ φάσμα των προοπτικών που έχουν τώρα όσοι χρησιμοποιούν υπηρεσίες. Αντί να επιμένουν οι χρήστες των υπηρεσιών να αποδέχονται βιολογικές ή ψυχολογικές προοπτικές, οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας πρέπει να κατανοούν και να εργάζονται σύμφωνα με τις προτιμήσεις των ανθρώπων”, λέει ο καθηγητής Richter. .
_____________________________________
Πηγή ιστορίας:
Υλικά που παρέχονται από το University of Bath.
Ντιρκ Ρίχτερ, Τζέρεμι Ντίξον. Μοντέλα προβλημάτων ψυχικής υγείας: μια σχεδόν συστηματική ανασκόπηση θεωρητικών προσεγγίσεων. Journal of Mental Health, 2022; 1 DOI: 10.1080/09638237.2021.2022638
Πηγή δημοσίευσης:https://www.facebook.com/AUTOEKPROSOPISI
πηγή ανάκτησης βίντεο: https://www.verywellhealth.com/mental-illness-5113353
πηγή ανάκτησης εικόνας παρουσίασης: https://www.verywellmind.com/definition-of-mental-illness-4587855