Πόσους πολέμους και πόσα εγκλήματα, πόσους αποκλεισμούς και διακρίσεις, πόσους ανθρώπους που υποφέρουν, πόσες στιγμές υπάρχουν για τις οποίες θα ντρεπόμαστε στο μέλλον επειδή σταθήκαμε άπραγοι μάρτυρες, παραδομένοι στην τυφλότητα καθώς αρνούμαστε να δούμε αυτές τις όψεις του κόσμου στον οποίο ζούμε;
Μήπως θα έπρεπε να θεσπιστεί μια ημέρα ορατότητας, έστω για μια φορά το χρόνο;
Η φωτογραφία είναι ένα έργο του Kevin Lee που αξιοποιήθηκε από τη Unicef σε μια καμπάνια για τα αόρατα παιδιά.
Στη θέση του παιδιού θα μπορουσε να είναι ο/η οποιοσδήποτε.
Ο πρόσφυγας, η εξαρτημένη, ο άνεργος που λιμοκτονεί, οι ΛΟΑΤΚΙ που υφίστανται αποκλεισμούς, τα παιδιά που ζητιανεύουν, οι γυναίκες που δολοφονούνται ή κακοποιούνται, ο μοναχικός άνθρωπος του διπλανού διαμερίσματος που υποφέρει από μοναξιά, οι άμαχοι των πολέμων που γίνονται θυσία για τις διαπλοκές που στήνουν οι κυρίαρχοι του κόσμου, ο φοβισμένος μου εαυτός και…
ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
Η φωτογραφία είναι ένα έργο του Kevin Lee που αξιοποιήθηκε από τη Unicef σε μια καμπάνια για τα αόρατα παιδιά.
Στη θέση του παιδιού θα μπορουσε να είναι ο/η οποιοσδήποτε.
Ο πρόσφυγας, η εξαρτημένη, ο άνεργος που λιμοκτονεί, οι ΛΟΑΤΚΙ που υφίστανται αποκλεισμούς, τα παιδιά που ζητιανεύουν, οι γυναίκες που δολοφονούνται ή κακοποιούνται, ο μοναχικός άνθρωπος του διπλανού διαμερίσματος που υποφέρει από μοναξιά, οι άμαχοι των πολέμων που γίνονται θυσία για τις διαπλοκές που στήνουν οι κυρίαρχοι του κόσμου, ο φοβισμένος μου εαυτός και…
ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
