Μια μικρή αλλά απαραίτητη εισαγωγή από τις ΣΥΝΗΧΗΣΕΙΣ
Το άρθρο μεταφράστηκε στο πλαίσιο των δράσεων που υλοποιούν οι ΣΥΝΗΧΗΣΕΙΣ και οι οποίες αφορούν στη διάδοση των ιδεών για τις συνεργατικές πρακτικές στην ψυχοθεραπεία και την εκπαίδευση από την Μυρσίνη Νoχού και η επιμέλεια έγινε από την Ευαγγελία Καρύδη. Ευχαριστούμε τον Γιώργο Κεσίσογλου για την συνεισφορά του σε «δύσκολα» σημεία της μετάφρασης και της επιμέλειας του κειμένου. Στο πλαίσιο αυτών των δράσεων ένα κείμενο για την ηθική και την αβεβαιότητα στο μεταμοντέρνο τοπίο ίσως συμβάλει σε αν διάλογο σχετικά με τις δυνατότητες αλλά και τις δυσκολίες που αναδύονται καθώς πολλές εναλλακτικές κουλτούρες, πολλές ετερότητες και πολλές πρωτόγνωρες πρακτικές εμφανίζονται να διαπερνούν τις κοινωνικές σχέσεις. Ωστόσο συχνά η εξαιρετικά απελευθερωτική δυνατότητα της έκφρασης του δικαιώματος του αυτό-προσδιορισμού συγχέεται με μια εσφαλμένη εντύπωση ότι η πολυμορφία ενιχύει τον ηθικό σχετικισμό ή ακόμα χειρότερα την έλλειψη ηθικής στάση. Το άρθρο της Anderson επιλύει πολλές από τις παρανοήσεις και προσκαλεί σε μια συνεργατική ηθική στάση, η οποία διαπερνά τη θεραπευτική σχέση. Αυτό που θεωρούμε ως ένα κεντρικό σημείο είναι η θέση της ότι η ηθική είναι κάτι που διαμορφώνουμε «μαζί με τους ανθρώπους με τους οποίους εργαζόμαστε και ότι η ατομική ευθύνη είναι μια ιδέα που χρειάζεται να αντικατασταθεί από την σχεσιακή ευθύνη, καθώς η συνκατασκευή είναι διαρκώς παρούσα σε κάθε σχεσιακή εμπειρία