Όνειρα που ζωγραφίστηκαν και έγιναν ποιήματα
Παιχνίδια στα χέρια των παιδιών
Επιθυμίες ανυπάκουες, ανυπόταχτες,
Πιστές στην ουτοπία
Όνειρα που ζωγραφίστηκαν και έγιναν ποιήματα
Πορεύτηκαν στα δάση
Ψάχνοντας για μυστικές κοιλάδες και λιβάδια
Αναμνήσεις από παιδικές εκδρομές
Βόλτες στα ποτάμια
Οι μυρωδιές από τα πλατάνια ζωντανές
Οικογενειακές στιγμές σε ηλιόλουστες μέρες
Καλοκαιρινές μπόρες
Με τη βροχή να πλένει το κορμί
Χειμωνιάτικες βόλτες
Ελπίδα για το άσπρο του χιονιού
Όνειρα που χαθήκανε στη διαδρομή
Πριν φτερουγίσουν στο μέλλον
Καθώς αφέθηκαν σε όχθες ποταμών
Για να ταξιδέψουνε βαθιά μέχρι τη θάλασσα
Όνειρα που ζωγραφίστηκαν και έγιναν ποιήματα
Τρύπωσαν σε αίθουσες Πανεπιστημίων
Άνοιγμα στην άγνωστη πόλη
Παιχνίδια με τη γνώση
Ερωτικά σκιρτήματα
Συνθήματα στους τοίχους
Αγώνες για την μοναδικότητα της στιγμής
Εφηβικές αναμνήσεις οι φίλοι που χάθηκαν
Και ύστερα ξεχαστήκανε σε γραφεία υπουργείων
Καταθέσεις σε τραπεζικά βιβλιάρια
Φιλοδοξίες ανοησίες της νιότης
Και άλλα που ξεχύθηκαν στους δρόμους
Αρνούμενα τις λεωφόρους
Ψάχνοντας την ατραπό
Με άγρια ουρλιαχτά , με απίστευτο πάθος
Προκαλώντας το αδύνατο, χλευάζοντας τη δύναμη
Υποστηρίζοντας την ουτοπία
Δυνατές μουσικές
Νεανική ομορφιά τα κορμιά που χορεύουν
Ευτυχισμένα στην αναζήτηση της ευτυχίας
Ψάχνοντας τον άκρατο πόθο
Μυθολογίες του απόλυτου
Σε πάρκα, πλατείες , παραλίες
Με τον ήλιο να ζαρώνει τα μάτια
Σε τραγούδια και χρώματα δοσμένα
Ώσπου αφέθηκαν να χαθούν σε μαγικές σκόνες
Να κλειστούν σε φυλακές και αναμορφωτήρια
Ή να χαθούν σε υπονόμους
Για να ταξιδέψουνε βαθιά μέχρι τη θάλασσα
Όνειρα που ζωγραφίστηκαν και έγιναν ποιήματα
Αναζητώντας την απόλυτη αλήθεια
Τη γνώση του εαυτού
Στη μοναξιά και τη σιωπή
Μόνα όσο τα πιο μακρινά αστέρια
Θέτοντας χιλιάδες ερωτήσεις
Για να λάβουν χιλιάδες απαντήσεις
Ώριμο βάλσαμο το μέσα ταξίδι
Χωρίς αφετηρία ή μήπως χωρίς τερματισμό
Με το φως να χάνεται στο πέρασμα του χρόνου
Μέχρι που εγκυμόνησαν κινδύνους
Γέννησαν αίμα και φωτιά
Με θλιμμένη ψυχή
Καθώς την ζωή λάτρεψαν
Χωρίς να την πλεονάσουν
Και ύστερα γίνανε βάσανο
Τρέλα και ψυχιατρεία ως που να ξεχαστούν
Να φορτωθούν σε καράβια
Για να ταξιδέψουνε βαθιά μέχρι τη θάλασσα
Όνειρα που ζωγραφίστηκαν και έγιναν ποιήματα
Περιηγητές που αναζήτησαν τον έρωτα
Πάλεψαν για την επαφή κορμί με κορμί
Αφεθήκανε στο χάδι
Σαν να ήταν η μόνη αλήθεια
Τη μοναξιά του θανάτου να ξεχάσουν
Και όταν πάλι τα κορμιά μένανε μονάχα
Και γίνονταν ξένα
Διπλή η μοναξιά
Καινούργιες ψευδαισθήσεις έμοιαζαν αλήθεια
Ελπίζοντας στο πάντα
Μέχρι που η συνήθεια να τις χαράξει
Και η ίδια η ιστορία να τις χλευάσει
Μέσα από την αέναη επανάληψή τους
Και όλες οι επιθυμίες να ξεπλυθούν να μείνουν γυμνές
Σε ερημικές παραλίες
Να παρασυρθούν από την παλίρροια
Μέχρι τα βάθη της θάλασσας
Όνειρα που ζωγραφίστηκαν και έγιναν ποιήματα
Μέσα στην κοιλιά του αρχέγονου κήτους
Συντροφιά του Ιωνά
Ως το τέλος ή την αρχή της μεγάλης σωτηρίας
Να ξεβραστούν στις αμμουδιές
Ζωντανά και ανέπαφα από το χρόνο
Δυνατά όπως τη πρώτη μέρα της Δημιουργίας
Περιμένοντας να γίνουν αμμόσβωλοι
Κατασκευές πόλεις και κάστρα
Παιχνίδια στα χέρια των παιδιών
Και όσων ξανάγιναν παιδιά
Και όσων επέμεναν στη διαδρομή
Στο ταξίδι και μόνο για αυτό
Όσων αγάπησαν την προσδοκία πίσω από το φόβο
Παίρνοντας δύναμη από την γνώση του φόβου
Όσων ένοιωσαν την αγάπη πίσω από το θυμό
Και όσων θύμωσαν με την έλλειψη της
Συνεχίζοντας να ρωτάνε
Και να αντέχουν το παιχνίδι
Τις χιλιάδες ερωτήσεις, τις χιλιάδες απαντήσεις
Τις ερωτήσεις που πάλι προκύπτουν και τις νέες απαντήσεις
Φωτίζοντας το μέσα σκοτάδι
Χωρίς να προσμένουν τον τερματισμό
Μαγεμένοι στην ομορφιά του απέραντου
Όσων πίστεψαν στο αιώνιο του εφήμερου
Και αρκέστηκαν σε αυτό
Αγαπώντας τη ζωή
Χωρίς να μισήσουν τον θάνατο
Κρατώντας τα λάθη και τις αποτυχίες σαν φυλακτά
Χωρίς να κρεμαστούν σε αυτά
Και αφέθηκαν πάλι να ελπίζουν και να επιθυμούν
Επιθυμίες ανυπάκουες, ανυπόταχτες,
Πιστές στην ουτοπία