Εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο: Τραύμα, απόθεμα, ενσυναίσθηση, συμπερίληψη! Πρακτικές και θεωρίες για τις μεταβάσεις στο φάσμα ανθεκτικότητας και ευαλωτότητας στο χώρο της ψυχικής υγείας .Έναρξη

Μια ισορροπημένη σχέση προσκαλεί στην σύνδεση, στην αλληλο-υποστήριξη αλλά ταυτόχρονα στην ανεξαρτησία
Η προστασία και η φροντίδα της σχέσης αποτελεί ζητούμενο για όλες και όλους που συμμετέχουν σε αυτή. Έτσι όλα τα μέρη επενδύουν χρόνο, σκέψη, συναισθήματα και πράξεις που εμπλουτίζουν τη σχέση
Όλοι και όλες που εμπλέκονται σε μία σχέση εκτιμούν και σέβονται το πλαίσιο και τις άρρητες συμφωνίες που έχουν γίνει
Οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για το όριο που διασφαλίζει τον αυτο-σεβασμό και δεν παραχωρούν αυτό το «δικαίωμα» στους άλλους. Έτσι οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για να αναγνωρίσουν και να διεκδικήσουν τις ανάγκες τους
Ο διάλογος είναι ανοικτός, ειλικρινής με εμπιστοσύνη και δεν στοχεύει στην συμμόρφωση ή την ομοφωνία
Τα συναισθήματα που συνδέονται με το φόβο, τον θυμό, τα παράπονα κ.α. είναι αποδεκτά και δεν οδηγούν σε απειλές για διάλυση της σχέσης. Οι άνθρωποι είναι σημαντικό να μπορούν να εκφράζουν ελεύθερα τα συναισθήματα και τις ιδέες τους
Οι άνθρωποι αλληλοϋποστηρίζονται για να κάνουν πράγματα που θα τους κάνουν ευτυχισμένους
Η ανατροφοδότηση ή μια καλόπιστη κριτική δεν βιώνεται ως απόρριψη
Η αναγνώριση των στοιχείων που καθιστούν μια σχέση τοξική είναι σημαντική όπως και η γρήγορη απεμπλοκή από αυτά τα στοιχεία ή μια τέτοια σχέση
Η αφοσίωση, η συναισθηματική και ψυχική παρουσία είναι σημαντικά στοιχεία που τροφοδοτούν μια σχέση και βοηθούν την ανέλιξή της

Τραύμα, απόθεμα, ενσυναίσθηση, συμπερίληψη! Πρακτικές και θεωρίες για τις μεταβάσεις στο φάσμα ανθεκτικότητας και ευαλωτότητας στο χώρο της ψυχικής υγείας
Η ανθεκτικότητα είναι κάτι που βιώνεται μέσα στις σχέσεις, μέσα στο διάλογο και την εμπειρία της συνάντησης με τους άλλους.
Οι αλλαγές και οι ανατροπές των πλαισίων μας οδηγούν σε αβεβαιότητες και σε μετακινήσεις από τις οικείες και γνώριμες εμπειρίες στο ανοίκειο και το καινούργιο.
Στην οπτική μας η ανθεκτικότητα και η ευαλωτοτητα δεν είναι σε σύγκρουση ούτε σε αντίθεση αλλά συμπληρώνουν η μία την άλλη ως συνθήκες, ως ψυχικές καταστάσεις εμπλουτίζοντας με τον τρόπο τους τον εαυτό και την εαυτή μας και την ταυτότητά μας

Σύμφωνα με έρευνες που έχουν δημοσιευτεί στο εξωτερικό, η εμπειρία της καραντίνας μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του ψυχικού άγχους, της αίσθησης απομόνωσης και της ακατανόητης ενοχής. Δεν μπορούμε όμως να αφήσουμε έξω από το κάδρο την κοινωνική και οικονομική συγκυρία. Πολλοί άνθρωποι έχουν βρεθεί στα όρια τους επαγγελματικά. Είναι λάθος να «ψυχολογικοποιήσουμε» φυσιολογικά άγχη και αγωνίες που βιώνονται λόγω αντικειμενικών συνθηκών και πολιτικών χειρισμών. Η συνθήκη που ζούμε μπορεί να ενεργοποιήσει εσωτερικούς μηχανισμούς που ενδέχεται να οδηγήσουν σε ένα ψυχικό σύμπτωμα.